DeletedUser
Guest
...Ξαναμμένο ακόμα το Θρασάκι γύρισε μεσημέρι σπίτι και δηγήθηκε θαμάζοντας τα όσα είδε. *(την απόβαση του τουρκικού στρατού στην Κρήτη)*.
-Φοβήθηκες; τον ρώτησε ο πατέρας του *(ο Καπετάν Μιχάλης)* και μάζεψε τα φρύδια.
-Δε φοβήθηκα τους νιζάμηδες *(στρατιώτες)* καθόλου.
-Φοβήθηκες τους δερβισάδες;
-Ούτε.
-Τί, το λοιπόν;
Το Θρασάκι δίστασε.
-Λέγε, το λοιπόν! έκαμε ο πατέρας του κι ανασήκωσε από το πηγούνι το σκυμμένο κεφάλι του γιου του.
-Την πράσινη σημαία, αποκρίθηκε το Θρασάκι.
-Φοβήθηκες; τον ρώτησε ο πατέρας του *(ο Καπετάν Μιχάλης)* και μάζεψε τα φρύδια.
-Δε φοβήθηκα τους νιζάμηδες *(στρατιώτες)* καθόλου.
-Φοβήθηκες τους δερβισάδες;
-Ούτε.
-Τί, το λοιπόν;
Το Θρασάκι δίστασε.
-Λέγε, το λοιπόν! έκαμε ο πατέρας του κι ανασήκωσε από το πηγούνι το σκυμμένο κεφάλι του γιου του.
-Την πράσινη σημαία, αποκρίθηκε το Θρασάκι.